Με τον όρο «τρέξιμο υπεραποστάσεων» αναφερόμαστε σε κάθε οργανωμένο αγώνα που
εκτείνεται πέρα από την τυπική απόσταση τρεξίματος του μαραθωνίου των 42 χιλιομέτρων
και 195 μέτρων ( 26.2miles), ( Banizette, & Millet, 2011; David, & Lehecka, 2013). Οι
αγώνες υπεραποστάσεων ξεκινούν συνήθως από τα 50 χιλιόμετρα και μπορούν να φτάσουν
σε πολύ μεγάλες αποστάσεις χωρίς να υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο όριο (Zingg, etal.2013). Υπάρχουν δύο τύποι αγώνων, αυτοί στους οποίους οι δρομείς ξεκινούν να καλύψουν μια σταθερή απόσταση (είτε είναι 100 χιλιόμετρα, 1000 χιλιόμετρα ή
περισσότερο) και εκείνοι στους οποίους οι δρομείς προσπαθούν να καλύψουν τη
μεγαλύτερη δυνατή απόσταση μέσα σε μια καθορισμένη χρονική περίοδο (π.χ.12ώρες,
24ώρες, 48ώρες ή 6ημέρες) (https://www.worldathletics.org/disciplines/ultra-running/ultrarunning).

Οι γενικά αποδεκτές τυπικές εκδηλώσεις είναι 50 χιλιόμετρα, 50 μίλια, 100 χιλιόμετρα, 150
χιλιόμετρα, 100 μίλια, 24 ώρες, 200 χιλιόμετρα, 48 ώρες, 200 μίλια, έξι ημέρες, 1000
χιλιόμετρα και 1000 μίλια. Οι μη «τυπικές» αποστάσεις περιλαμβάνουν όλους τους άλλους
αγώνες διαφορετικής χρονικής διάρκειας ή απόστασης (Bumgardner, 2020).
Οι αγώνες υπεραποστάσεων διεξάγονται σε διάφορα είδη εδάφους (τερέν), όπως πάρκα,
ορεινά μονοπάτια, στάδια και δρόμους. Δύναται να λάβουν χώρα από ένα σημείο σε άλλο
όπως το Comrades1 στη Νότια Αφρική είτε από και προς ένα σημείο κοινό όπως το Niagara
100K στον Καναδά ή με την μορφή γύρων (loops), όπως ο περίφημος αγώνας γύρων ενός
μιλίου όπου οι δρομείς του Sri Chinmoy περιστρέφονται 1300 φορές στη Νέα Υόρκη.

Ο Comrades Marathon (περίπου 55 μίλια), που διεξάγεται στη Νότια Αφρική, είναι ο παλαιότερος αγώνας

Οι δρομείς μπορούν να επιλέγουν τον ρυθμό τους. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κάνουν τρέξιμο, διάλειμμα για περπάτημα, μια παύση για κατανάλωση υγρών ή τροφής, ακόμη και να κοιμηθούν εάν οι αγώνες είναι ιδιαίτερα μεγάλοι όπως οι πολυήμεροι αγώνες. Δεν
υπάρχει κάποια παράβαση ή ποινή από οποιαδήποτε τέτοια διακοπή, εκτός από τον χρόνο ή την απόσταση που χάνει ένας δρομέας από την απόδοσή του (Beyond, 2020).
Το τρέξιμο υπεραποστάσεων έχει αυξηθεί σε δημοτικότητα τα τελευταία χρόνια (Hoffman,Ong, & Wang, 2010), αναδυόμενο από ένα περιθωριακό σπορ σε ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό παγκόσμιο άθλημα με εκατοντάδες αγωνιστικές εκδηλώσεις που προσφέρουν χρηματικά έπαθλα και χορηγίες στους κορυφαίους αθλητές. Άνδρες και γυναίκες (75%-25% περίπου σε ποσοστά συμμετοχής) μέσης ηλικίας και μεσαίων και
ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων(Abbas 2004; Knechtle, 2012) αγωνίζονται σε αγώνες υπεραποστάσεων σε όλα τα επίπεδα όλο και πιο συχνά (Hoffman et al., 2010b).
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω ότι στην διεθνή βιβλιογραφία συναντάμε τους όρους ultrarunning, ultramarathon καθώς και το ultradistance για να περιγράψoυν αυτό που στην Ελλάδα ορίζουμε ως τρέξιμο υπεραποστάσεων ή αγώνες υπερμαραθωνίου.